Zomer op Hoeve Villare

De zomer die vroeg in april begon en die nog voortduurt terwijl ik dit stukkie zit te tikken. Dus veel plaatjes van zomer op Hoeve Villare. En verhalen over uitstapjes, want die zijn er ook. Geniet dus met ons mee!

Zomeren op Hoeve Villare!

In deze nieuwsbrief weer veel plaatjes van de directe omgeving van Hoeve Villare, maar ook van onze wandelingen langs de Geul, op pad met onze oppashond Bodie, het Vaderdag uitstapje naar de Jaarbeurs (auto's kieken!), scheuren met mijn eigen rode Ferrari, aandacht voor onze vaarsjes Sjip en Sjop en last but not least uitbreiding in de familie.

Bloesem als voorbode voor fruit, hééél veel fruit!

Tijdens het vorige blog in mei (wat vliegt de tijd) stonden de bomen volop in bloei. Door het uitblijven van regen en wind kon de bloei lang aanhouden en zorgde zo voor een sterke basis voor groei van de vruchten. Zoveel zelfs dat de bomen letterlijk gebukt gaan onder de vele appels en peren. Kijk maar:

Effe met één been op de grond leunen...

En zie je ons mooie grasmatje verkleuren door de aanhoudende droogte. Hoe anders was dit een jaar geleden toen Zuid-Limburg werd geteisterd door wateroverlast. Weet je dat nog?

Ik hou het niet meer en val....om!
Kleurde eerst de bloesem het landschap, dan zijn het nu de vruchten die kleur geven aan ons mooie leven hier en vooral ook smaak...
De oude kersenboom geeft een doorkijkje naar de Hoeve
De kersen steken mooi af tegen de blauwe lucht en vormen de snoeptomaatjes voor de vele vogels in onze tuin
De zon doet de appels goed en kleuren hun wangen rood
Ook is er nieuw dierenleven op De Hoeve..
Twee Canadese ganzen hebben zich genesteld op de hoeve met dit als resultaat
En ze groeien als kool! Inmiddels zijn ze uitgevlogen en maken ze hun eerste wereldreis
Ondertussen in de wei...
Sjip en Sjop kijken nieuwsgierig toe!
Krijg ik vandaag nou nog mijn koeienkoek? Of is het koeiekoek?? (het is rundveekoek....)

Heb je wel eens opgelet hoeveel vliegen zich verzamelen rondom de snuit en ogen van een koe? We vonden het met die warmte soms best zielig. De hele dag probeerden ze met hun oren de vliegen weg te jagen, maar die vlogen dan even op om zich vervolgens weer te settelen op de koe haar kop.

Sjop: "Ik ben best schuw, maar toch ook nieuwsgierig". Elke dag hebben we ons eigen momentje. Dan fluit ik naar Sjip en Sjop en komen ze uit hun schaduwrijke plekje vandaan om mij te begroeten en vooral om de koek niet mis te lopen
Zat er zomaar een jonge appelvink op ons terras...
Versuft keek hij/zij om zich heen. Waarschijnlijk tegen de glazen pui gevlogen. Gelukkig vloog hij/zij een kwartiertje later weer weg om te verdwijnen in de meters lange meidoorn heg
En nu we het toch over viervoeters hebben...
Dit is Bodie, onze oppashond

Bodie is inmiddels vijftien jaar oud en verkoos een luie vakantie op de hoeve boven een vliegvakantie naar Tenerife met z'n baasjes.

Nou, geef hem eens ongelijk. Het is hier Paradijselijk mooi en met een hectare tuin hoef je niet eens ver weg om het naar je zin te hebben!
En dus komt Bodie alleen voor zijn favoriete pasta uit z'n mandje..
Over honden gesproken, je kunt tegenwoordig ook met je hond naar Hoeve Villare!

Ja, we zijn om hoor. Voor kleine viervoeters hebben we vakantieappartement "De Wijngaard" (zes personen max + hond) gereserveerd en daar blijkt veel belangstelling voor te zijn. Het blijkt voor baasjes nog niet zo makkelijk te zijn om een vakantieadres te vinden waar je terecht kunt met je lievelingsdier. Nu waren wij eerlijk gezegd best huiverig om deze stap te zetten, maar waar vind je een mooiere plek voor je hond! Je wandelt zo vanuit je vakantieappartement de natuur in. En de eerste ervaringen zijn positief. Net als onze gasten:) blaffen en bijten de honden niet en gedragen zich keurig!

Dus met een kleine viervoeter kun je bij ons in appartement "De Wijngaard" terecht en neem dan je eigen mandje mee...

Kleppie dicht en draaien maar....
Wordt er nog wel gewerkt op de hoeve?.......

Wat dacht je wat! Natuurlijk wordt er superhard gewerkt 24/7, maar niet door onze gasten. Die genieten vooral van hun vakantieappartement, van de gezellige binnenhof, de prachtige tuin, de wandelingen in het verkoelende Vijlenerbos, de fietstochten over smalle kronkelweggetjes, de vergezichten onderweg en de gezellige terrasjes die je hier overal tegenkomt.

Ondertussen poetsen wij ons de blaren, want hygiëne is key op de hoeve!

De zomer betekent (bijna) volle bak en wekelijkse wissels op vrijdag en zaterdag. Dat laatste is nieuw dit jaar. Vorig jaar werden we overvallen door het succes en was vrijdag de wisseldag. Dus werkten we ons drie slagen in het rond om tijdig met hulp van een schoonmaakbedrijf alle appartementen gereed te krijgen. Inmiddels zijn we bedreven in de schoonmaak en spreiden we schoonmaak en ontvangst van de gasten over twee dagen. Dat geeft meer rust en zo kunnen we onze gasten bij ontvangst nog meer aandacht geven. En die blije gezichten als ze de eerste indruk van aankomst, ontvangst en rondleiding hebben genoten, ja daar doen we het voor!

Maar ook in de tuin is er altijd wat te doen en gelukkig heb ik nu een Ferrari om mij daarbij te helpen...
Na de voorpret en het dagdromen was het dan eindelijk zover: In vol ornaat werd de Ferrari afgeleverd, samen met alle hulpstukken om het landschapsbeheer rond de hoeve uit te voeren

Ferrari met power stering....die boeren kunnen er ook wat van hoor!
En natuurlijk 4WD!

Maar uiteindelijk gaat het erom, wat je er in de praktijk mee kunt en dat is heel veel hoor! Mijn Ferrari (die overigens Kubota heet) heeft een voorlader (shovelbakkie), een heggeschaar (handig met meer dan 100 meter heg, een hakselaar (tsjakka, snoeien die hap en takken versnipperen tot bodembedekker), een dubbele lepel (om een palletje te verplaatsen, een klepelmaaier (om het gras kort te wieken) en last but not least een kiepwagen (hydrolisch kiepen van verzameld snoeimateriaal)

Is tie mooi of is tie mooi!
Super handig toch?
Stefan snoeit vakkundig de heg met de heggeschaar, intussen luisterend naar zijn favoriete muziekje
En zo kieper je het heggesnoeisel in je eigen bos
En dan vol speed naar huis:)
Want het gras moet alweer gemaaid

En weet je wat dan zo jammer is.....dat we geen schuur hebben om het materieel beschut tegen zon, regen, storm en vorst te kunnen huisvesten. En helaas wil de gemeente Vaals nog niet erg meewerken aan een vergunning voor zo'n broodnodige schuilplaats voor zowel materieel als de fietsen van onze gasten.

En die veilig ingegraven trampo mag toch ook geen probleem voor hen zijn? Zie nou zelf eens hoe kids genieten van zo'n velletje in het gras!

Manuel vertoont zijn kunsten op de nieuwe trampo!
Kom op gemeente Vaals, het zou jullie sieren als je ons een beetje helpt om het ook door jullie zo gewenste kwaliteitstoerisme van de grond te krijgen!
Is wel een triest gezicht zo onder een zeiltje...Zo'n klepelmaaier heeft ook gevoel hoor...
Maar (streven naar) Kwaliteit zal uiteindelijk winnen en dus houden we onze focus op het optimaliseren van alles wat nu wel binnen handbereik ligt!

Effe heel wat anders. Tegenwoordig mag ik van Wilma koken. Ik kan het helemaal niet hoor, maar dan koopt ze van die pakketten waar alles al in zit met een uitgebreide handleiding erbij. En dan durft ze het wel aan:). En ik ook. Biertje erbij en koken maar.

Eén van mijn meest favoriete biertjes....dat is lekker koken hoor!
Ongeveer mijn niveau van koken....

Het kookniveau van Wilma zal ik wel nooit bereiken...

Asperges, zoals je die alleen hier kunt krijgen
En toen hadden we ook nog een bijzonder feestje..

Kun je het je voorstellen, 65 jaar getrouwd? Nou, we komen inmiddels een heel eind, maar dat redden we toch niet. Wel de ouders van Wilma en die vonden het leuk om dat in een weekend op de hoeve te vieren. Hier zijn ze en dit was het feestje:

Zij zegt zoiets als: "We plakken er nog wat jaartjes aan vast hoor"
De gasten werden vermaakt met sport en spel
De jongsten vermaakten zichzelf
En schoonzoon Emiel verzorgde samen met onze Willie de heerlijke hapjes
Het wordt tijd voor wat uitstapjes...

Gelukkig hadden we ook meer tijd voor kleine uitstapjes, een keertje fietsen naar Maastricht, wandelen langs de Geul, fietsend de 'Route des Vins' en het beklimmen van de Keutenberg. En fietsen in de buurt voor wat verkoeling aan een watertje met onze oppashond. Een paar foto's om dit blog op te leuken.

De Geul meandert in rustig tempo door het Zuid-Limburgse landschap. Wat een verschil met een jaar geleden toen de kolkende massa menig huis onder water zette.
Onderweg kom je overal van die draaihekjes tegen, die ze op z'n Limburgs een 'steggelke' noemen. Een chiquer woord voor zo'n hekkie is een tourniquet
De Geul ligt nu zo'n drie meter lager dan vorig jaar. Best een uitdaging voor Jonah en Daan om bij het water te komen en natte voeten te krijgen
Onderweg word je beloond met mooie vergezichten
Met de Nederlandse discussie over de boeren werd ik wel geraakt door dit gedicht van ene Rosalie Sprooten.
Graan en maisvelden zie je hier overal en in elk stadium van de groei interessant voor de fotograaf. Hier gebroederlijk naast elkaar, ze groeien samen op naar volwassenheid
De graanhalmen beschermen de graankorrels gedurende de groei en vormen ware kunststukjes van de natuur. Ondertussen wuiven ze naar ons gedreven door de wind
Vervallen vakboerderij? Wel nee, zo mooi is deze oude schuur met grillige structuur van destijds beschikbare materialen uit de omgeving. Maar een beetje opknappen kan geen kwaad om er weer een eeuw of wat tegenaan te kunnen
Bomen hebben een verhaal. De jongens maken hun eigen verhaal.

Een andere keer fietsten we naar de Maas. Eijsden ligt ten zuiden van Maastricht aan de Maas en vormt min of meer de grens met onze zuiderburen. Hier pronkt Kasteel Eijsden aan de Maas. Je kunt het kasteel bezoeken, maar cultureel zijn wij wat onderontwikkeld en lieten deze gelegenheid dus aan ons voorbijgaan..

Best leuk gefotografeerd toch voor een amateur?

Op de terugweg reden we langs de hopvelden voor de Gulpener brouwerij. Deze brouwerij uit Gulpen wil in alles duurzaam zijn en belijdt dat niet alleen met de mond, maar handelt daar ook naar. En dat kan omdat zij zelfstandig familiebedrijf zijn met een visie. Zo willen ze het graan en de hop binnen een straal van 25 km betrekken om de milieubelasting door transport zo laag mogelijk te houden. De boeren krijgen een eerlijke prijs voor het graan en de hop, waardoor het voor de boeren gunstig is om voor Gulpener te verbouwen en ze hebben continuïteit voor jaren. Mooi principe hè en geen green washing! Dus als je hier komt, dan zou ik zeker een keer naar de Gulpener brouwerij gaan. Wij hebben enkele jaren geleden daar zelf een biertje gebrouwen. Ook heel leuk om te doen. ik breng jullie wel en haal jullie weer op:)

Leuk hè dat ze de achterliggende gedachten op een bord bij het perceel plaatsen

Last but not least: Als je je vrienden wil imponeren dan moet je een ‘Gulle Tinus’ kopen, ontstaan uit een unieke samenwerking tussen Gulpener en onze beroemde buurman Wijngaard St. Martinus. Zelf omschrijven ze het als een ‘barrel aged wijn-bier blend’. Klinkt goed toch als je dat tegen je vrienden kunt zeggen! Hier vind je meer informatie: https://www.gulpener.nl/barrel-aged-gulle-tinus-is-verkrijgbaar/

Dit is hem dus!

En onze buurman kom je hier ook echt overal tegen....tenminste als je wijnroutes fietst:

De wijngaarden liggen er mooi bij. Veel zon doet de druiven goed en de wijnrank moet dan lekker hard werken om vocht en daarmee voedsel diep uit de aarde te slurpen. En al die mineralen komen ten goede aan de kwaliteit van de wijn. De wijngaarden van St. Martinus liggen verspreid in Zuid-Limburg, deze in de buurt van Wijlre en in de buurt van de bij wielrenners geliefde Keutenberg (22 graden hellinkie)
Doorkijkje, juist als je de beruchte 'Keutenberg' bestegen hebt. Wij deden het met de elektrische fiets en dat telt niet...(horen we altijd van vrienden)
Met Bodie op stap is ook een feest!

Nou vraagt dat eerlijk gezegd wel enige nuance, want Bodie laat zich liever rijden door een privé chauffeur dan dat hij loopt. Zo dus:

Leuk koppie hè, de hond bedoel ik
Vlak bij de hoeve, onderaan de rotonde bij Mamelis, stroomt als grens tussen NL-DLD de Senserbach. Ook dit stroompje was vorig jaar juli een overstromende waterkolk. Nu een heerlijk helder watertje voor verkoeling aan de voetjes van onze viervoeter
De weerspiegeling in water heeft altijd iets magisch. Of is het gewoon een mislukte foto...

O ja, dat Vaderdag uitje (alweer even geleden) was ook heel gaaf!

Het begon met deze kaart in de bus:

De beste opa en mannen onder elkaar!
Opa Bert ziet zich wel in deze Corvette cabriolet uit pakweg 1957
Overigens wel ontdekkend en veelbelovend hoeveel auto's die jonge gastjes al kennen!
En dit is meer voor het jonge volk, 'customized cars'!
En hier konden we ons alledrie wel in vinden. Trotse opa en waardevol moment!
Teruggekomen op de hoeve...

Het kan niet altijd feest zijn, dus terug naar de klus of beter gezegd klussen. Soms is dat een klein klusje in opdracht van de baas zoals hier. De vraag is dan zoiets als: 'Als je nog een keer tijd hebt, kun je dan nog een paar haakjes ophangen? Nu zijn er even geen gasten in appartement X....'

De kip kijkt toe hoe ik het industrieel werkstuk 'haak' zojuist heb afgerond

Maar er zijn ook grote klussen, zoals verduurzaming van de waterhuishouding. Dan krijg ik opdrachten van schoonzoon Stefan (vanaf 1 oktober a.s. De Klimaattechnicus), zoals "Zet jij effe die ketels in de receptie". Geen idee hoe Wilma en ik het geflikt hebben, maar ze staan trots achter folie te wachten tot De Klimaatpaus ze komt installeren.

Kost wat, maar dan heb je ook wat. Straks gaan 4 zonnepanelen ervoor zorgen dat onze gasten heerlijk warm kunnen douchen. Planning november 2022.

Maar het mooiste heb ik voor het laatst bewaard. Nieuw leven in de familie. Na 5 boy's bij twee andere kids is het nu een meisje en ze heet Meek!

Drie generaties vrouwen. Is/zijn ze mooi of is/zijn ze mooi!
Ik ben er hoor!
We gaan weer afsluiten met mooie plaatjes!

Eerst maar even dicht bij huis in onze tuin kijken wat daar allemaal groeit en bloeit

Lavendel in volle bloei
Thema: Hommel. Fotograaf of tuinontwerper heeft afwijking naar paars. Of is het roze?
Thema: Afwijking naar paars of roze
Uhh, geel?

Wie wil er nou niet BBQ-en met zo'n fantastisch uitzicht? Nou wij wel hoor en onze gasten ook. En de taakverdeling is als volgt. Zij BBQ-en en ik schoonmaken. Tsja, dat heet 'Ontzorgen'

Terwijl de zon in temperatuur afneemt, warmen wij de BBQ juist op:) Zo bewaren we het evenwicht een beetje.
En tot slot dan nu de mooiste luchten van afgelopen tijd
De akker gezien vanuit ons Natuurmonumenten stukje tuin bij ondergaande zon
Welk groot verhaal wordt hier verteld?
Oei wat kleurt ie rood!
Doet mij een beetje denken aan de achterkant van een geweven kleed
Thema: Akker by night
De wolken dreigen, maar bijten niet
Ze 'vlieden' juist weg
En dan komt toch die avond waarop het lukt de zon weg te drukken
En hij, hij is er altijd bij!

Dit was het weer voor deze keer. We hopen dat je net zo hebt genoten van de plaatjes en verhalen als wij van het maken van de nieuwsbrief. We houden contact!

Vertaling: ajuu paraplu, tot de volgende keer!

Hartelijke groeten van ons,

Bert en Wilma

Op (de) hoogte blijven

Schrijf je in op de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan en ontvang de updates direct in je mail

Inschrijven

Bert en Wilma

Op adem komen in Zuid-Limburg. We schrijven over onze versie van 'ik vertrek'.

Blijf op de hoogte