De zomer die vroeg in april begon en die nog voortduurt terwijl ik dit stukkie zit te tikken. Dus veel plaatjes van zomer op Hoeve Villare. En verhalen over uitstapjes, want die zijn er ook. Geniet dus met ons mee!
In deze nieuwsbrief weer veel plaatjes van de directe omgeving van Hoeve Villare, maar ook van onze wandelingen langs de Geul, op pad met onze oppashond Bodie, het Vaderdag uitstapje naar de Jaarbeurs (auto's kieken!), scheuren met mijn eigen rode Ferrari, aandacht voor onze vaarsjes Sjip en Sjop en last but not least uitbreiding in de familie.
Tijdens het vorige blog in mei (wat vliegt de tijd) stonden de bomen volop in bloei. Door het uitblijven van regen en wind kon de bloei lang aanhouden en zorgde zo voor een sterke basis voor groei van de vruchten. Zoveel zelfs dat de bomen letterlijk gebukt gaan onder de vele appels en peren. Kijk maar:
En zie je ons mooie grasmatje verkleuren door de aanhoudende droogte. Hoe anders was dit een jaar geleden toen Zuid-Limburg werd geteisterd door wateroverlast. Weet je dat nog?
Kleurde eerst de bloesem het landschap, dan zijn het nu de vruchten die kleur geven aan ons mooie leven hier en vooral ook smaak...
Ook is er nieuw dierenleven op De Hoeve..
Ondertussen in de wei...
Heb je wel eens opgelet hoeveel vliegen zich verzamelen rondom de snuit en ogen van een koe? We vonden het met die warmte soms best zielig. De hele dag probeerden ze met hun oren de vliegen weg te jagen, maar die vlogen dan even op om zich vervolgens weer te settelen op de koe haar kop.
Zat er zomaar een jonge appelvink op ons terras...
En nu we het toch over viervoeters hebben...
Bodie is inmiddels vijftien jaar oud en verkoos een luie vakantie op de hoeve boven een vliegvakantie naar Tenerife met z'n baasjes.
Nou, geef hem eens ongelijk. Het is hier Paradijselijk mooi en met een hectare tuin hoef je niet eens ver weg om het naar je zin te hebben!
Over honden gesproken, je kunt tegenwoordig ook met je hond naar Hoeve Villare!
Ja, we zijn om hoor. Voor kleine viervoeters hebben we vakantieappartement "De Wijngaard" (zes personen max + hond) gereserveerd en daar blijkt veel belangstelling voor te zijn. Het blijkt voor baasjes nog niet zo makkelijk te zijn om een vakantieadres te vinden waar je terecht kunt met je lievelingsdier. Nu waren wij eerlijk gezegd best huiverig om deze stap te zetten, maar waar vind je een mooiere plek voor je hond! Je wandelt zo vanuit je vakantieappartement de natuur in. En de eerste ervaringen zijn positief. Net als onze gasten:) blaffen en bijten de honden niet en gedragen zich keurig!
Dus met een kleine viervoeter kun je bij ons in appartement "De Wijngaard" terecht en neem dan je eigen mandje mee...
Wordt er nog wel gewerkt op de hoeve?.......
Wat dacht je wat! Natuurlijk wordt er superhard gewerkt 24/7, maar niet door onze gasten. Die genieten vooral van hun vakantieappartement, van de gezellige binnenhof, de prachtige tuin, de wandelingen in het verkoelende Vijlenerbos, de fietstochten over smalle kronkelweggetjes, de vergezichten onderweg en de gezellige terrasjes die je hier overal tegenkomt.
Ondertussen poetsen wij ons de blaren, want hygiëne is key op de hoeve!
De zomer betekent (bijna) volle bak en wekelijkse wissels op vrijdag en zaterdag. Dat laatste is nieuw dit jaar. Vorig jaar werden we overvallen door het succes en was vrijdag de wisseldag. Dus werkten we ons drie slagen in het rond om tijdig met hulp van een schoonmaakbedrijf alle appartementen gereed te krijgen. Inmiddels zijn we bedreven in de schoonmaak en spreiden we schoonmaak en ontvangst van de gasten over twee dagen. Dat geeft meer rust en zo kunnen we onze gasten bij ontvangst nog meer aandacht geven. En die blije gezichten als ze de eerste indruk van aankomst, ontvangst en rondleiding hebben genoten, ja daar doen we het voor!
Maar ook in de tuin is er altijd wat te doen en gelukkig heb ik nu een Ferrari om mij daarbij te helpen...
Maar uiteindelijk gaat het erom, wat je er in de praktijk mee kunt en dat is heel veel hoor! Mijn Ferrari (die overigens Kubota heet) heeft een voorlader (shovelbakkie), een heggeschaar (handig met meer dan 100 meter heg, een hakselaar (tsjakka, snoeien die hap en takken versnipperen tot bodembedekker), een dubbele lepel (om een palletje te verplaatsen, een klepelmaaier (om het gras kort te wieken) en last but not least een kiepwagen (hydrolisch kiepen van verzameld snoeimateriaal)
En weet je wat dan zo jammer is.....dat we geen schuur hebben om het materieel beschut tegen zon, regen, storm en vorst te kunnen huisvesten. En helaas wil de gemeente Vaals nog niet erg meewerken aan een vergunning voor zo'n broodnodige schuilplaats voor zowel materieel als de fietsen van onze gasten.
En die veilig ingegraven trampo mag toch ook geen probleem voor hen zijn? Zie nou zelf eens hoe kids genieten van zo'n velletje in het gras!
Kom op gemeente Vaals, het zou jullie sieren als je ons een beetje helpt om het ook door jullie zo gewenste kwaliteitstoerisme van de grond te krijgen!
Maar (streven naar) Kwaliteit zal uiteindelijk winnen en dus houden we onze focus op het optimaliseren van alles wat nu wel binnen handbereik ligt!
Effe heel wat anders. Tegenwoordig mag ik van Wilma koken. Ik kan het helemaal niet hoor, maar dan koopt ze van die pakketten waar alles al in zit met een uitgebreide handleiding erbij. En dan durft ze het wel aan:). En ik ook. Biertje erbij en koken maar.
Het kookniveau van Wilma zal ik wel nooit bereiken...
En toen hadden we ook nog een bijzonder feestje..
Kun je het je voorstellen, 65 jaar getrouwd? Nou, we komen inmiddels een heel eind, maar dat redden we toch niet. Wel de ouders van Wilma en die vonden het leuk om dat in een weekend op de hoeve te vieren. Hier zijn ze en dit was het feestje:
Het wordt tijd voor wat uitstapjes...
Gelukkig hadden we ook meer tijd voor kleine uitstapjes, een keertje fietsen naar Maastricht, wandelen langs de Geul, fietsend de 'Route des Vins' en het beklimmen van de Keutenberg. En fietsen in de buurt voor wat verkoeling aan een watertje met onze oppashond. Een paar foto's om dit blog op te leuken.
Een andere keer fietsten we naar de Maas. Eijsden ligt ten zuiden van Maastricht aan de Maas en vormt min of meer de grens met onze zuiderburen. Hier pronkt Kasteel Eijsden aan de Maas. Je kunt het kasteel bezoeken, maar cultureel zijn wij wat onderontwikkeld en lieten deze gelegenheid dus aan ons voorbijgaan..
Op de terugweg reden we langs de hopvelden voor de Gulpener brouwerij. Deze brouwerij uit Gulpen wil in alles duurzaam zijn en belijdt dat niet alleen met de mond, maar handelt daar ook naar. En dat kan omdat zij zelfstandig familiebedrijf zijn met een visie. Zo willen ze het graan en de hop binnen een straal van 25 km betrekken om de milieubelasting door transport zo laag mogelijk te houden. De boeren krijgen een eerlijke prijs voor het graan en de hop, waardoor het voor de boeren gunstig is om voor Gulpener te verbouwen en ze hebben continuïteit voor jaren. Mooi principe hè en geen green washing! Dus als je hier komt, dan zou ik zeker een keer naar de Gulpener brouwerij gaan. Wij hebben enkele jaren geleden daar zelf een biertje gebrouwen. Ook heel leuk om te doen. ik breng jullie wel en haal jullie weer op:)
Last but not least: Als je je vrienden wil imponeren dan moet je een ‘Gulle Tinus’ kopen, ontstaan uit een unieke samenwerking tussen Gulpener en onze beroemde buurman Wijngaard St. Martinus. Zelf omschrijven ze het als een ‘barrel aged wijn-bier blend’. Klinkt goed toch als je dat tegen je vrienden kunt zeggen! Hier vind je meer informatie: https://www.gulpener.nl/barrel-aged-gulle-tinus-is-verkrijgbaar/
En onze buurman kom je hier ook echt overal tegen....tenminste als je wijnroutes fietst:
Met Bodie op stap is ook een feest!
Nou vraagt dat eerlijk gezegd wel enige nuance, want Bodie laat zich liever rijden door een privé chauffeur dan dat hij loopt. Zo dus:
O ja, dat Vaderdag uitje (alweer even geleden) was ook heel gaaf!
Het begon met deze kaart in de bus:
Overigens wel ontdekkend en veelbelovend hoeveel auto's die jonge gastjes al kennen!
Teruggekomen op de hoeve...
Het kan niet altijd feest zijn, dus terug naar de klus of beter gezegd klussen. Soms is dat een klein klusje in opdracht van de baas zoals hier. De vraag is dan zoiets als: 'Als je nog een keer tijd hebt, kun je dan nog een paar haakjes ophangen? Nu zijn er even geen gasten in appartement X....'
Maar er zijn ook grote klussen, zoals verduurzaming van de waterhuishouding. Dan krijg ik opdrachten van schoonzoon Stefan (vanaf 1 oktober a.s. De Klimaattechnicus), zoals "Zet jij effe die ketels in de receptie". Geen idee hoe Wilma en ik het geflikt hebben, maar ze staan trots achter folie te wachten tot De Klimaatpaus ze komt installeren.
Maar het mooiste heb ik voor het laatst bewaard. Nieuw leven in de familie. Na 5 boy's bij twee andere kids is het nu een meisje en ze heet Meek!
We gaan weer afsluiten met mooie plaatjes!
Eerst maar even dicht bij huis in onze tuin kijken wat daar allemaal groeit en bloeit
Wie wil er nou niet BBQ-en met zo'n fantastisch uitzicht? Nou wij wel hoor en onze gasten ook. En de taakverdeling is als volgt. Zij BBQ-en en ik schoonmaken. Tsja, dat heet 'Ontzorgen'
En tot slot dan nu de mooiste luchten van afgelopen tijd
Dit was het weer voor deze keer. We hopen dat je net zo hebt genoten van de plaatjes en verhalen als wij van het maken van de nieuwsbrief. We houden contact!
Hartelijke groeten van ons,
Bert en Wilma
Schrijf je in op de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan en ontvang de updates direct in je mail
Inschrijven
Op adem komen in Zuid-Limburg. We schrijven over onze versie van 'ik vertrek'.
Blijf op de hoogte
